Er was eens...

We eindigden ons vorige verslag op een vrijdag middag. We hebben 's avonds gegeten bij Rafael, als aflsuiting van het bezoek van Cello. Het team van Rafael was er, Cello, een client en zijn moeder en wij.

Het was een gezellige avond. We hebben het gehad over de gehandicaptenzorg in Nederland en hier, mooi om met zulke bevlogen mensen je passie te kunnen delen. Ondertussen werd onze maag ook gevuld met een heerlijk pui en porc van de barbeque met legume, mjammie!

's Avonds eindigde we natuurlijk met... Idd, een dvd van 7th heaven, okey Ruthie begint nu echt irritant te worden :s maar Simon daar in tegen word steeds leuker :).

ZATERDAG, eindelijk weer eens uitslapen. Iedere morgen denken we, we gaan vandaag eerder naar bed, maar het is ons nog niet gelukt... We zijn 's ochtends bij Emma wezen koffie drinken en daarna zijn Marco en Marieke naar de Penny gegaan en is Karin thuis gebleven om de ouders en oma van Edwin en Marianna op te wachten. Rond een uur of half vier waren ze bij ons. Ze wilden wel eens weten waar wij nu precies uithingen. Het geeft een heerlijk 'thuis-gevoel' om mensen uit je eigen gemeente hier te hebben. Karin kreeg twee dikke knuffels; de eerste namens haar moeder en de tweede namens Hage zelf, heerlijk ;). We hebben ze het huis laten zien en foto's van Rafael onder het genot van een kopje thee. En we kregen heerlijke drop!

Snel daarna zijn we terug gegaan naar Zarnesti om Edwin op te halen en oma thuis te brengen. Onderweg Mirela opgehaald die ook mee wilde op bezoek naar Andrea. We zijn bij Coco en Marianna binnen geweest, hebebn hun kinderen mogen ontmoeten en het psychiatrisch ziekenhuis van buitenaf mogen zien waar de groep uit Renswoude in de zomer op werkvakantie gaat.

Met z'n zevenen zijn we op weg gegaan naar Andrea. Met een gevorderde chauffeur achter het stuur (nee, Karin was het niet) reden we over besneeuwde wegen, kuilen en gaten. In de middle of no where hebben we de auto geparkeerd en zijn we naar boven gelopen (zie foto's). Het is echt prachtig; springend over beekjes, steeds hoger komen, zingende sneeuw onder je schoenen, elkaar ondersteunend en stimulerend, spelend met de berg die steeds steiler lijkt te gaan staan.

Maar het is niet prachtig als je je bedenkt dat daar boven een meisje/vrouw woont die een dwars leasie heeft doordat ze drie jaar geleden uit een kersenboom viel. Het is niet prachtig als je bedenkt dat zij met een rolstoel naar beneden gedragen moet worden en ook weer omhoog getilt moet worden. Het is niet prachtig als je bedenkt dat zij hierdoor heel veel binnen zit, in een kamer terwijl ze weet wat ze allemaal mist buiten. Het is niet prachtig als haar vriend met haar wil trouwen maar de rest van de familie hier op tegen is. Nee, het is verre weg van prachtig..

Het is niet: er was eens.. Maar er is!

Na een klim naar boven werden we vriendelijk onthaald door de familie van Andrea; haar moeder, vader, broer en oma hebben we gezien. Andrea zat binnen op een bed en we vulden met z'n allen de hele kamer. We hebben met elkaar gesproken over het ongeluk, over de bekering van de ouders, haar vriend en over het handwerk dat ze doet. Na een paar uur hebben we afgesloten met gebed. "We are one in the Spirit, we are one in the Lord". Heel bijzonder.

Glibberend en glijdend zijn we naar benenden gegaan om uit te komen bij onze bus. Edwin zou m even naar voren rijden zodat we in konden stappen, alleen hij reed niet meer! De rem kabels waren bevroren, na een hoop geduw, gesjor en gebed deed die het weer en zijn we weer terug naar Zarnesti gegaan. Bij de ouders en oma van Edwin hebben we gehakt met koolblaadjes eromheen gegeten, erwtensoep en brood. Heerlijk! Rond een uur of half elf heeft Edwin ons thuis gebracht.

ZONDAG Na een ontbijtje weer richting Brasov naar de kerk, niet met het busje maar Marco reed ons. Deze keer waren er mensen uit Engeland en werd er in het Engels gepreekt, beterzzz! Voor degene die het interessant vinden; het ging over dat we uit onze'comfortabele zone moeten komen maar er op uit moeten trekken!

's Middags hebben we echt heerlijk gegeten, Marco heeft ons een super maal voorgezet met aardappels, broccoli, tomaat, gehakt en kaassaus uit de oven, die mag langer blijven ;).

Na het eten spelletjes gespeelt (ja, Marieke heeft ze zover gekregen) en nu lekker lezen, internetten en luieren.

Lang leve de rustdag, klaar maken voor de drukke week die weer voor ons ligt!