Broer Leo Oit Gezien?

Beste familie, vrienden en andere belangstellenden,

onze laatste blog hebben we geschreven op een zaterdag avond dus gaan we verder met zondag, Pasen!

Paasochtend, buiten een dikke mist. De taxi kwam ons ophalen om ons naar de kerk in Brasov te brengen, hij begroete ons met de woorden: Hristos a inviat! Karin verstond iets anders en antwoorde met: biene (goed). Marieke wist wel beter en zei: Adevarat inviat!.

Het was druk in de kerk, Cathalin, een jongen uit de gemeente heeft voor ons de preek vertaalt naar het Engels, erg fijn! Hij heeft 2.5 jaar Bijbelschool in Amerika gedaan en vertrekt in Juli naar China voor de Wycliff Bijbelvertaling, erg bijzonder.

De dienst ging over dat de dood is overwonnen en dat zijn prikkel weg is, dat er geen angst meer voor de dood nodig is.

Na de dienst hebben we lekker koekjes en broodjes gegeten. En ja hoor, onze koekje zijn ook opgegaan ;). Ze waren niet heel erg lekker maar het had erger gekund, zelf de voorganger(s) hebben onze koekjes gegeten! :D

Toen we naar buiten gingen, scheen de zon heerlijk, alsof de nieuwe dag begonnen was! We zijn met de taxi naar huis gegaan en hebben buiten in de tuin wat gedronken en hebben we de fietsen gepakt..

We (Marian, Marieke en Karin) zijn naar een meer gefietst hier in de buurt (paar uur fietsen), op de tandem en een gewone fiets. Het was heerlijk, weer lekker fietsen, warm weer en een prachtige omgeving. We lagen aan het meer, warme zon, weinig tot geen wind, met een uitzicht op bergen waar de toppen nog bedekt zijn met sneeuw! Helaas waren we het fototoestel vergeten want het was prachtig! 's Avonds met z'n drieen soepie bij ons gegeten en dat viel in de smaak na zo'n rit!

Maandag, tweede paasdag, wij hebben gewoon lekker gewerkt, rikketikken op de computer maar onder tussen ook muziek geluisterd.

Dinsdag zijn we naar de instelling geweest en hebben we met de man van Emma en een andere man gesproken over onze ideeen over hulpmiddelen voor de clienten met het kaarsen maken. Super fijn dat zij de hulpmiddelen gaan maken, wordt vast heel goed! Ook hebben we de powerpoint laten zien die we voor onze presentatie op de universiteit willen gebruiken. We hebben bruikbare tips gekregen dus dat komt helemaal goed!

Woensdag hebben we weer thuis gewerkt, activiteiten uitgewerkt, theorie gezocht, verwerkt, getypt e.d. Prachtig iets, dat afstuderen! :p Nadat we aan het eind van de middag boodschappen hadden gedaan kwamen we Floppie weer tegen. Hij vertelde Karin dat ze chocolade stond te eten die het communisme nog een beetje verheerlijkt of iets in die richting, hoe snel kan chocola anders smaken?! Karin mocht het wel opeten. We hebben hem uitgenodigd om ook bij de presentatie in Brasov te komen kijken, hij wilde graag komen, als hij vrij was.

Donderdag hebben we thuis gewerkt maar aan het eind van de middag hebben we onze laptops afgesloten, de ogen nog eens even extra opgemaakt want we gingen uit! We zijn naar Alice in Wonderland geweest (kaartjes 2,50 pp.). En voor het eerst, een heel bijzonder moment, voor ons beide, hebben we popcorn in de bios gegeten! :D Uiteindelijk was ons voedselpakket(popcorn, twee zakken m&ms en cola) duurder dan onze kaartjes. Ach jah.. Na het ontspannen tijdens de film zijn we de stad Brasov in geweest en hebben we een heel leuk restaurantje opgezocht en daar gegeten, heerlijk! Check de foto's! Voor degene die het willen weten, voor nog geen 10 euro p.p. En, Marieke wat wilde jij eigenlijk in de keuken doen?

Vrijdag, vandaag hebben we de ochtend thuis gewerkt en zijn we 's middags naar de instelling geweest en vandaar vertrokken we naar Min 1 Mai, een psychiatrisch ziekenhuis. De groep van de kerk ging niet mee dus is ons gevraagd of Marieke haar gitaar wilde meenemen en wij zelf wilde zingen. Ja, dacht Marieke, nee dacht Karin. Maar goed, als dat is wat ze willen dan kan je daar alleen maar ja op zeggen. Samen met de Tatiana, Emma, Roxanne en Fiona zijn we naar Min 1 Mai gereden. Daar aangekomen zien we een gebouw met een hek, mannen die onrustig rondlopen met zoekende ogen, veelal in zichzelf gekeerd. Tatiana, Roxanne en Fiona hebben koek en koffie uitgedeel en Emma, Marieke en Karin zijn naar een afdeling gegaan en midden in de gang hebben we de gitaar gepakt en de opwekkingsbundel en hebben we God geprezen, midden in de ellende. Mensen begonnen te dansen, mee te zingen, luisterden, keken en kwamen tegen je aan zitten. Hoe ellendig ook, we waren vooral dankbaar dat we dit mochten doen. Een lied dat we een aantal keer hebben gezongen was "nog voordat je bestond". Na ongeveer een uur zijn we weer gegaan en bij thuis komst boodschappen gedaan en daarna het huis gesopt. Daarna gegeten (ondertussen kwart voor negen) en nu lekker op de bank hangen. Vanavond hebben we trouwens een slaap feestje, we gaan film kijken en daarna op de bank in slaap vallen! Cool he?!

Nou, tot de volgende blog maar weer en mochten jullie vragen en/of opmerkingen hebben ze zijn welkom (wel graag in het Roemeens ;)!

Veel groeten vanuit Roemenië,

Marieke en Karin

Bidt voor de man voor wie niemand bidt.
Niemand kent zijn naam of weet van zijn bestaan.
Zijn naam is bij Mij bekend en hij is voor Mij bestemd.
Bidt voor de vrouw voor wie niemand bidt.
Niemand kent haar naam of weet van haar bestaan.
Haar naam is bij Mij bekend en zij is voor Mij bestemd.
Mij zijn ze een kostbaar bezit, dus Ik vraag je bidt..