Pakjesdag!

Hoi allemaal,

jullie zullen wel denken, dat is al snel weer een blog! Hebben ze zoveel spannende dingen mee gemaakt van het weekend? ---> Dat niet, maar we hebben wel iets wat een eervolle vermelding waard is, dus vandaar!

Vanochtend stonden wij enigszins met goede moed op. Vandaag mochten we onze activiteiten gaan 'produceren'. Oftewel alle benodigdheden opzoeken, maken en op de foto zetten.
Wij gingen dus vol goede moed naar Rafael, nadat Marian met de man van Tatiana had gebeld, om de sleutel. Het team van Rafael is namelijk voor een week naar NL, en Rafael is deze week gesloten. Wij mogen er gelukkig nog in (al was het vandaag wel wat korter dan gedacht, maar ach het blijft Roemenie!).

Tussen de middag begonnen onze maagjes te knorren, dus Marieke ging op weg naar onze groenteboer-slager-bakker-inéén. Ze haalde hier een overheerlijk paîne (we verbazen ons nog steeds over de uitspraak; puu-iene) en begaf zich naar haar huisje. Eerst even stoeien met het slot van de poortdeur, uiteindelijk kwam ze erdoor heen en daar stond haar een grote verrassing te wachten; er stond een doos ter grootte van een gemiddeld kerspakket voor de deur te wachten. Ze keek nog even goed en ja hoor, er stond M. van Wingerden op! Dat alleen al was bijzonder, want ze heeft nog nooit zo'n groot pakket thuisbezorgd gekregen:) Natuurlijk heel nieuwsgierig geworden nam ze hem heel snel mee naar binnen en maakte hem snel open. Wat bleek; een heel Nederlands pakket (met finse en provencaalse invloeden) verscheen! Allemaal superlekkere dingen; pindakaas (calvé!), repen chocola (niet onbelangrijk), sterrenmunt thee, ontbijtkoek (en dat nadat ze elke ochtend Karin aan haar hoofd zeurde omdat ze de ontbijtkoek zo miste), stroopwafels, pakjes ovenschotel en nog veel meer! Ze besloot om nog niet alles uit te pakken, maar dat vanmiddag samen met Karin op haar gemakje te doen. Die middag kwam al vrij snel want om half 2 werden we gebeld dat we niet meer in de instelling konden.
Thuis gekomen pakten we samen verder uit en stonden verlekkerd bij alles te kijken, KNAKWORSTJES, ERWTENSOEP, FINSE RONDE'S, HAGELSLAG (fairtrade nog wel) en vast nog meer, maar het is moeilijk om het te onthouden. Karin is vooral zeer content met de knakworstjes en de erwtensoep!
Wat het leuke was dat alles nog beschreven was, met zinnige en vooral onzinnige verhalen. Erg leuk!
Bij deze willen we iedereen heeel, heeel erg bedanken die haar aan mee heeft gewerkt:) (Janneke, Arjanne, Corine, JW, Jannemieke, Yvonne, Nelleke, Brenda, en niet te vergeten Bram!) Als we nog mensen vergeten zijn; voel je bij deze inbegrepen!

Nu zou je denken dat we vandaag wel genoeg verrast waren, maar niets bleek minder waar; toen we op weg gingen om nog een brood te halen, bij bakker Denisa, ons brood gaat namelijk als een tierelier, en zij heeft erg lekker bruin brood (als ze het heeft liggen, dat is altijd de vraag).We keken nog even in onze brievenbus, tenminste we keken er naar en zagen dat hij uitpuilde! Alle mensen die ons kaartjes hebben gestuurd (die vandaag aankwamen, en eerder) heel erg bedankt! Het zijn er te veel om op te noemen, maar we waarderen het erg!!!
En nog een speciaal bedankje aan 'onze' zus, Nelianne. Van haar lag (ook al) een pakje in de bus! De cd Esto Momento van Trinity! Dus jullie raden al, welke muziek er nu op de achtergrond draait. Trinity is trouwens onze favoriete 'werk-muziek' en nu hebben we de keus uit drie cd's. Top!

Nu genoeg over al de verwennerijen, we moeten zeggen; een beetje verlegen worden we er wel van. Zoveel aandacht. Maar natuurlijk is het wel erg leuk!

Nu we toch een blog hebben geschreven kunnen we meteen ons weekend wel even mededelen.

Vrijdagnacht hebben we een nachtje op de bank doorgebracht en onze laatste 7th heaven afleveringen gekeken (snik). Nu vraagt u zich vast af, waarom zouden ze een nacht op de bank doorbrengen? Dat vroegen wij ons eigenlijk ook af. Maar ja, we hadden een keer bedacht dat het wel lekker zou zijn als je 'tv' kon kijken en daarna gewoon op dezelfde plek in slaap kon vallen. Dus we moesten dat nog een keer uitproberen. Marieke heeft best prima geslapen, al was het wat opgepropt, Karin wat minder. Maar toch hebben we een behoorlijke nacht gemaakt en we weten nu hoe het voelt!

Zaterdag was een spannende dag, want Marieke ging haar haar laten knippen. Er is een vrouw uit de kerk in Brasov, die eens in de zoveel tijd een dag haren wil knippen, en al het geld wat ze daarmee verdient, geeft ze aan de kerk. Ze is trouwens kapster van beroep. Wij vinden dat we daar echt een voorbeeld aan kunnen nemen! We weten dat de meeste mensen het hier niet breed hebben en ze zou die extra bijverdienste waarschijnlijk best kunnen gebruiken, maar ze geeft alles weg aan de kerk! Bewonderenswaardig!
Samen met Marian (die ook een kapbeurt nodig had) gingen we op weg. En om de beurt werden we geknipt, het was duidelijk dat ze een echte kapster was, want ze heeft het heel goed gedaan. Bij Marieke is de ene kant wat langer dan de ander, maar dat hoort. (dat is hier helemaal hip). Tsja als je dan toch in Roemenie bent, dan ook maar een 'Roemeens'kapsel. Wees gerust moeders; het verschil is (nog) niet heel duidelijk:)

Daarna hebben we Brasov onveilig gemaakt en zijn we op schoenenjacht gegaan. Helaas regende het, dus hebben we ergens warme (bruine en witte) chocomelk gedronken, en daarna zijn we naar de Real gegaan. Deze supermarkt zit in een overdekt winkelcentrum, dus daar gingen we verder op schoenenjacht en jawel Karin heeft hele leuke gympen gevonden en loop daar nu trots op rond!

Zondagochtend naar de kerk en smiddags werden we opgehaald door Edwin en Annemiek. Vandaag zijn zij op weg gegaan naar NL, dus dit was hun laatste dagje hier. We zijn naar de romawijk in Zarnesti geweest en hebben daar een roma-kerk van binnen gezien, wat met (belangrijke?) mannen gepraat en op bezoek geweest bij een meisje met een verstandelijke beperking. Moeilijk om te zien dat het een best pienter meisje lijkt te zijn, maar dat ze helemaal geen (ontwikkelings)mogelijkheden heeft in haar omstandigheden. Hoe anders is dat in NL!
Hierna zijn we naar de pinksterkerk geweest waar Edwin altijd naar toe ging. We werden vertaald door een heel aardig meisje die 2 jaar op de Doelos heeft gevaren. De spreker praatte helaas erg snel (en hard) en het was moeilijk voor haar om het bij te houden, wat erg begrijpelijk was.
Daarna zijn we snel naar ons huis gereden (de dienst duurde wat langer dan verwacht) en hebben we afscheid genomen van Edwin en Annemieke, en onze boeken, gitaar en wat andere spullen (die hadden we alvast mee gegeven). We hopen dat ze een goede reis zullen hebben!

Dit waren dus al onze belevenissen van het afgelopen weekend. Niet heel veel dus, maar toch weer met veel woorden te beschrijven:)

La revêdere!

Karin en Marieke

Nog even wat wist je datjes:
- de post hier met 'hordes' tegelijk komt, wij denken dat ze gewoon een stapel op sparen en dat onze buurvrouw het dan in één keer meeneemt en bij ons brengt.
- deze buurvrouw trouwens bij het postkantoor werkt.
- de gemiddelde Roemeen 'bijna altijd' met een mobiel aan zijn oor loopt?
- dit onder werktijd heel normaal lijkt te zijn, maar bijvoorbeeld ook gewoon als je in de bios een film zit te kijken?
- het hier de gewoonte is om cozonak te eten met Pasen?
- dit een soort gevulde cake is, die als hij vers is heel lekker is, maar anders een beetje droog.
- het ook de gewoonte is om paaseieren te schildren en dan je ei met het ei van iemand anders kapot tikt?
- wij vandaag al lekker hebben gegeten van de drop en knakworstjes?
- het heel normaal is om op straat openlijk mensen na te kijken en desnoods keihard te lachen als ze bijvoorbeeld op een tandem langs karren.
- de tandem hier duidelijk nog niet ingeburgerd is?
- wij de mannen zo netjes vonden die ons bijvoorbeeld in het busje voor lieten gaan?
- Marian ons vertelde dat dit waarschijnlijk door onze mooie blonde haren kwam?
- wij nog steeds heel veel lol hebben?
- dit soms wel hysterische vormen aanneemt?
- we dan heel hard en lang moeten lachen?
- we een beetje autistisch zijn op muziek gebied?
- Trinity bijvoorbeeld gebruikt word voor onder het werken, Philip Larue voor de avond (en alleen voor de avond), Herman Boon voor onder het tafeltennissen.
- het lied 'zet je voet maar op het water' ook toepasselijk is bij het oversteken op een zebrapad.
- je net zoveel geloof hiervoor moet hebben.
- het gegeven; geef en je zal gegeven worden, vandaag wel erg duidelijk zichtbaar werd?
- we gisteren wat van onze kostbare voedselvoorraad aan Edwin en Annemiek hadden gegeven?
- vandaag dus ineens een pakket vol voedsel voor onze deur stond.
- we hard op zoek waren naar schoenendozen?
- we zelfs dit als smoes gebruikten om schoenen te kopen.
- deze schoenendozen uiteindelijk gewoon in ons huis te vinden waren.
- er nog zoveel te vertellen is wat we nu niet meer weten.
- we nu van onze welverdiende thee gaan genieten en daarna van onze welverdiende slaap?
- we u 'nopte buna' wensen!
- dit slaap lekker of goede nacht betekend.
- Marieke zich wel eens vergist en per ongeluk nopte buna zegt terwijl we gaan eten?
- dit eigenlijk pofte buna hoort te zijn?
- dit best wel op elkaar lijkt (toch?)