Hristos a înviat!
Door: Karin en Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke en Karin
03 April 2010 | Roemenië, Codlea
Lieve allemaal,
hier weer een verslagje van ons. Het is alweer schandalig lang geleden (we hebben het ook zooo druk:) ).
Vorige week zaterdag namen we afscheid van 'onze' ouders, en nu zijn we alweer een week verder!
We hadden gedacht dat we in een gat zouden vallen, nu we ineens niets meer hadden om naar uit te kijken (tenminste geen mensen meer die zouden komen), en we alleen maar uit kunnen zien naar de terugreis. Maar gelukkig was daar de warme zon die scheen en onze buurvrouw! Na heerlijk in de zon gezeten te hebben, stelde Marian voor om pannekoeken te bakken. Dat hoefde ze geen twee keer te zeggen:) Niets geen gat waarin we konden vallen, gewoon heerlijke pannekoek vulling!
Verder lekker relaxed gedaan, die zaterdag en zondag. Zondag regende het helaas, maar stiekum was dat niet zo erg, gewoon op ons gemakkie gekookt, gelezen en geskypt! De zondagen hier gaan we nog missen als we thuis zijn!
Verder deze week keihard aan de slag gegaan aan het laatste deel van ons afstudeerproject. We zijn nu toe gekomen om daadwerkelijk de activiteiten te verzinnen, en dat hebben we gedaan! We hebben een zeer productieve week gehad, en nu hopen dat het team van Rafael onze ideeën leuk vinden! Donderdag hadden we hier een gesprek over, maar omdat het team zich niet echt een beeld kon vormen bij wat we hadden bedacht, kwam het niet helemaal over. Dinsdag hebben we nog een gesprek, we hebben onze ideeën doorgestuurd en we hopen dat het aansluit bij wat ze willen! Ook gaan we dan in gesprek met twee 'handige mannen', die wellicht de aanpassingen kunnen maken die wij bedacht hebben voor het kaarsen maken.
Eigenlijk best spannend allemaal, hier draait het hele project om! Ook wel leuk om te zien wat voor resultaten we krijgen uit ons vooronderzoek!
Verder hebben we te horen gekregen dat we over 2 weken een presentatie mogen houden van 100 minuten op een universiteit in Brasov. Ja u leest het goed, HONDERD MINUTEN! Aan de ene kant heel erg leuk (we wilden dit graag) aan de andere kant ook best een beetje spannend! We mogen dus eigenlijk een hele les verzorgen, het zal gaan over de stichting, over ons afstudeerproject en wellicht ook over de gehandicaptenzorg. We willen graag overbrengen dat mensen met een verstandelijke beperking veel mogelijkheden hebben, en dit kunnen we doen door informatie over Rafael en ons afstudeerproject.
Het team van Rafael is ook enthousiast dat we op de universiteit mogen spreken, het is goed dat aankomende social workers weet hebben van een stichting als Rafael. Zij hebben het ook voor ons geregeld. Zo zijn we ook bezig op macro niveau! (dit is eigenlijk meer een opmerking voor docenten en studenten van onze school die dit misschien lezen:D)
Verder genieten we ook nog erg van het leven hier! Maandag en dinsdag hebben we na het werk onze berg in de achtertuin beklommen, de ene keer met een ijsje, de andere keer met een sinaasappel. Heerlijk genieten van het uitzicht. Plus we zijn een tafeltenniscompetitie begonnen! We hebben bedacht dat dit erg goed is voor ons afstuderen;
- het stimuleert onze oog-hand coördinatie (wat handig is als je met de computer werkt)
- het helpt onze concentratie boog te vergroten (we hebben lange rallys)
- onze alertheid word vergroot (waardoor we beter aan de slag kunnen en meer informatie op kunnen slaan)
- we kunnen onze emoties er in kwijt
- de lichamelijke beweging speelt ook geen onbelangrijke rol, we moeten regelmatig onder de tafel duiken of een andere kamer in rennen om het balletje te pakken.
Op dit moment staat Karin voor in de competitie, maar dat duurt natuurlijk niet lang meer:)
Donderdag avond hadden we een erg leuke ontmoeting met Magda. Magda was van september t/m november één van de uitwisselingsstudenten in onze klas. We wisten dat ze in Brasov studeerde dus hebben we contact met haar opgenomen. Na wat heen en weer gemail en gebel, hadden we donderdag avond een afspraak! We zijn lekker wezen eten in Brasov, in twee restaurantjes (één voor het hoofdgerecht en één voor het nagerecht). Het was super gezellig, veel gelachen en voor we het wisten was het alweer tien uur. Tijd om de bus naar huis te nemen dus. Die bus liet even op zich wachten (ze hebben hier wel bustijden, maar daar kun je beter niet op rekenen), maar bracht ons toch nog naar het busstation. Magda besloot met ons mee te reizen naar het busstation, want ze wilde met eigen ogen toezien dat we in het goede busje zouden stappen:) Op het busstation kwamen we een mede student van Magda tegen; Floppie. Ja u leest het goed, zo schijnt hij echt te heten! Deze student had ook graag naar NL gewild, maar helaas ging dat op het laatst niet door. Hij woont ook in Codlea, maar om de één of andere reden stapte hij niet in het zelfde busje als wij. Uiteindelijk waren we om een uur of elf thuis (ja moeder Ria we moesten door het steegje, maar we hebben het overleefd, zonder al te veel enge mannen:P)
Gisteren was het goede vrijdag, overdag gewerkt, s'avonds Nederland zingt gekeken over goede vrijdag. En daarna dr Quinn:)
Vandaag lekker uitgeslapen, en daarna op weg naar de Real (grote supermarkt in Brasov). Het was superdruk, wat best logisch is, zo vlak voor de feestdagen. En na een uur in de winkel te hebben gelopen, zijn we bij 'Hector' neergeploft voor een kopje capuccino. Wat een leventje:)! Terug gekomen bij het busstation zagen we een bekend gezicht in de bus; Floppie! Hij herkende ons nog, wat niet heel verwonderlijk was, zoveel blonde meisjes lopen hier nu ook weer niet rond. We hebben gezellig met hem gepraat over school en wat hij daarna wil doen en wat wij willen doen enz. We komen best vaak mensen tegen die we ergens van 'kennen', wat best leuk is!
Morgen vieren we pasen en in 'onze' kerk is het gebruikelijk om dan wat eten mee te nemen. Iedereen schijnt dan cakejes, kleine gebakjes en soort brood mee te nemen dus wij wilden niet achterbleven. Vanmiddag hebben we dan ook onze bakkunsten getest. Het moet gezegd worden, de eerste 7 koekjes met jam mislukten (al waren ze wel lekker), maar de 20 daarna zijn waarschijnlijk wel goed gelukt (we hebben ze niet geproefd). Ze zien er ook niet helemaal uit volgens de beschrijving, maar ach we hebben ze wel zelf gemaakt! Benieuwd of er iemand is morgen die het aandurft om ze te eten.
Tijdens het eten klopte Marian aan, ze had een supermooie bos bloemen bij zich (met paarse en gele bloemen) en begroette ons met
Hristos a înviat!
Wat betekent; Christus is opgestaan!
Het is hier de gewoonte om op pasen elkaar te begroeten met die groet en je beantwoord dan met:
Adevarat înviat!
Hij is waarlijk opgestaan!
En dat mogen we vieren, over heel de wereld mag dat gehoord worden!
Onze verlosser is opgestaan en Hij leeft!
hier weer een verslagje van ons. Het is alweer schandalig lang geleden (we hebben het ook zooo druk:) ).
Vorige week zaterdag namen we afscheid van 'onze' ouders, en nu zijn we alweer een week verder!
We hadden gedacht dat we in een gat zouden vallen, nu we ineens niets meer hadden om naar uit te kijken (tenminste geen mensen meer die zouden komen), en we alleen maar uit kunnen zien naar de terugreis. Maar gelukkig was daar de warme zon die scheen en onze buurvrouw! Na heerlijk in de zon gezeten te hebben, stelde Marian voor om pannekoeken te bakken. Dat hoefde ze geen twee keer te zeggen:) Niets geen gat waarin we konden vallen, gewoon heerlijke pannekoek vulling!
Verder lekker relaxed gedaan, die zaterdag en zondag. Zondag regende het helaas, maar stiekum was dat niet zo erg, gewoon op ons gemakkie gekookt, gelezen en geskypt! De zondagen hier gaan we nog missen als we thuis zijn!
Verder deze week keihard aan de slag gegaan aan het laatste deel van ons afstudeerproject. We zijn nu toe gekomen om daadwerkelijk de activiteiten te verzinnen, en dat hebben we gedaan! We hebben een zeer productieve week gehad, en nu hopen dat het team van Rafael onze ideeën leuk vinden! Donderdag hadden we hier een gesprek over, maar omdat het team zich niet echt een beeld kon vormen bij wat we hadden bedacht, kwam het niet helemaal over. Dinsdag hebben we nog een gesprek, we hebben onze ideeën doorgestuurd en we hopen dat het aansluit bij wat ze willen! Ook gaan we dan in gesprek met twee 'handige mannen', die wellicht de aanpassingen kunnen maken die wij bedacht hebben voor het kaarsen maken.
Eigenlijk best spannend allemaal, hier draait het hele project om! Ook wel leuk om te zien wat voor resultaten we krijgen uit ons vooronderzoek!
Verder hebben we te horen gekregen dat we over 2 weken een presentatie mogen houden van 100 minuten op een universiteit in Brasov. Ja u leest het goed, HONDERD MINUTEN! Aan de ene kant heel erg leuk (we wilden dit graag) aan de andere kant ook best een beetje spannend! We mogen dus eigenlijk een hele les verzorgen, het zal gaan over de stichting, over ons afstudeerproject en wellicht ook over de gehandicaptenzorg. We willen graag overbrengen dat mensen met een verstandelijke beperking veel mogelijkheden hebben, en dit kunnen we doen door informatie over Rafael en ons afstudeerproject.
Het team van Rafael is ook enthousiast dat we op de universiteit mogen spreken, het is goed dat aankomende social workers weet hebben van een stichting als Rafael. Zij hebben het ook voor ons geregeld. Zo zijn we ook bezig op macro niveau! (dit is eigenlijk meer een opmerking voor docenten en studenten van onze school die dit misschien lezen:D)
Verder genieten we ook nog erg van het leven hier! Maandag en dinsdag hebben we na het werk onze berg in de achtertuin beklommen, de ene keer met een ijsje, de andere keer met een sinaasappel. Heerlijk genieten van het uitzicht. Plus we zijn een tafeltenniscompetitie begonnen! We hebben bedacht dat dit erg goed is voor ons afstuderen;
- het stimuleert onze oog-hand coördinatie (wat handig is als je met de computer werkt)
- het helpt onze concentratie boog te vergroten (we hebben lange rallys)
- onze alertheid word vergroot (waardoor we beter aan de slag kunnen en meer informatie op kunnen slaan)
- we kunnen onze emoties er in kwijt
- de lichamelijke beweging speelt ook geen onbelangrijke rol, we moeten regelmatig onder de tafel duiken of een andere kamer in rennen om het balletje te pakken.
Op dit moment staat Karin voor in de competitie, maar dat duurt natuurlijk niet lang meer:)
Donderdag avond hadden we een erg leuke ontmoeting met Magda. Magda was van september t/m november één van de uitwisselingsstudenten in onze klas. We wisten dat ze in Brasov studeerde dus hebben we contact met haar opgenomen. Na wat heen en weer gemail en gebel, hadden we donderdag avond een afspraak! We zijn lekker wezen eten in Brasov, in twee restaurantjes (één voor het hoofdgerecht en één voor het nagerecht). Het was super gezellig, veel gelachen en voor we het wisten was het alweer tien uur. Tijd om de bus naar huis te nemen dus. Die bus liet even op zich wachten (ze hebben hier wel bustijden, maar daar kun je beter niet op rekenen), maar bracht ons toch nog naar het busstation. Magda besloot met ons mee te reizen naar het busstation, want ze wilde met eigen ogen toezien dat we in het goede busje zouden stappen:) Op het busstation kwamen we een mede student van Magda tegen; Floppie. Ja u leest het goed, zo schijnt hij echt te heten! Deze student had ook graag naar NL gewild, maar helaas ging dat op het laatst niet door. Hij woont ook in Codlea, maar om de één of andere reden stapte hij niet in het zelfde busje als wij. Uiteindelijk waren we om een uur of elf thuis (ja moeder Ria we moesten door het steegje, maar we hebben het overleefd, zonder al te veel enge mannen:P)
Gisteren was het goede vrijdag, overdag gewerkt, s'avonds Nederland zingt gekeken over goede vrijdag. En daarna dr Quinn:)
Vandaag lekker uitgeslapen, en daarna op weg naar de Real (grote supermarkt in Brasov). Het was superdruk, wat best logisch is, zo vlak voor de feestdagen. En na een uur in de winkel te hebben gelopen, zijn we bij 'Hector' neergeploft voor een kopje capuccino. Wat een leventje:)! Terug gekomen bij het busstation zagen we een bekend gezicht in de bus; Floppie! Hij herkende ons nog, wat niet heel verwonderlijk was, zoveel blonde meisjes lopen hier nu ook weer niet rond. We hebben gezellig met hem gepraat over school en wat hij daarna wil doen en wat wij willen doen enz. We komen best vaak mensen tegen die we ergens van 'kennen', wat best leuk is!
Morgen vieren we pasen en in 'onze' kerk is het gebruikelijk om dan wat eten mee te nemen. Iedereen schijnt dan cakejes, kleine gebakjes en soort brood mee te nemen dus wij wilden niet achterbleven. Vanmiddag hebben we dan ook onze bakkunsten getest. Het moet gezegd worden, de eerste 7 koekjes met jam mislukten (al waren ze wel lekker), maar de 20 daarna zijn waarschijnlijk wel goed gelukt (we hebben ze niet geproefd). Ze zien er ook niet helemaal uit volgens de beschrijving, maar ach we hebben ze wel zelf gemaakt! Benieuwd of er iemand is morgen die het aandurft om ze te eten.
Tijdens het eten klopte Marian aan, ze had een supermooie bos bloemen bij zich (met paarse en gele bloemen) en begroette ons met
Hristos a înviat!
Wat betekent; Christus is opgestaan!
Het is hier de gewoonte om op pasen elkaar te begroeten met die groet en je beantwoord dan met:
Adevarat înviat!
Hij is waarlijk opgestaan!
En dat mogen we vieren, over heel de wereld mag dat gehoord worden!
Onze verlosser is opgestaan en Hij leeft!
-
03 April 2010 - 21:28
Ria:
Helaas geen bloemen voor jullie maar....wel de groet: Hristos a inviat!!
Goede dagen gewenst vanuit een "herfstachtig"
Nederland.
Liefs "jullie ouders" -
03 April 2010 - 22:15
OMA V:
hALLO LIEVE DAMES,Wat hebben jullie het fijn zo samen Ik ben vanavond naar een zangdienst geweest in Lunteren.datisook heel goed voor de opstandingsmorgen.Mag het ook een heel goede Paasdagen voor jullie zijn.Groetjes Oma. -
04 April 2010 - 12:19
Maria Anne:
de Heer is waarlijk opgestaan.
alleluja :)
-
04 April 2010 - 13:20
Jans:
Amen! :)
Wat tof zeg dat jullie op de uni mogen komen!! Erg gaaf! Wel spannend...dus...succes!!:)
X! -
04 April 2010 - 16:26
Henri:
Hoi Karin!
Wat een belevenissen! En wat een mooie dag vandaag. Wij zijn vandaag lekker bij mijn ouders en je ouders, Dick, Mirjan en oma zijn er ook! Erg gezellig.
We missen je hier, maar je timmert goed aan de weg zo te zien.
Zo ga je straks nog studeren in Roemenië op de Uni, zal mij erg benieuwen ;)
Veel plezier nog en we skypen deze week!
Groetjes van allemaal hier! -
04 April 2010 - 16:27
Henri:
Hoi Karin!
Wat een belevenissen! En wat een mooie dag vandaag. Wij zijn vandaag lekker bij mijn ouders en je ouders, Dick, Mirjan en oma zijn er ook! Erg gezellig.
We missen je hier, maar je timmert goed aan de weg zo te zien.
Zo ga je straks nog studeren in Roemenië op de Uni, zal mij erg benieuwen ;)
Veel plezier nog en we skypen deze week!
Groetjes van allemaal hier! -
04 April 2010 - 20:52
Cor Snijders:
Lieve Karin en Marieke,
Mooie verhalen van jullie. Wat zijn jullie goed bezig. Zelfs op de universiteit les geven. Zo ver heb ik het nog niet gebracht. Maar het belangrijkste is onze Heiland is waarlijk opgestaan, Hij leeft! En wij met en door Hem. Hallelujah! Wees gezegend, ome Cor. -
05 April 2010 - 08:20
Ruud Hofman:
Ladies, wat een verhalen.
Komt het nog uit in boekvorm?
Geniet van de laatste drie weken en 4 dagen.
De Koningin verwelkomt jullie op 29 april terug in nederland.
La revedere -
05 April 2010 - 09:37
Neel:
Ha meiden, weer een super leuk verhaal. Maar tot m'n grote schrik zie ik dr. Quinn staan... ;-( Geen 7th heaven meer??? Haha
Succes met de voorbereidingen voor jullie presentatie op de Uni. Liefs uit H'veld xxx -
05 April 2010 - 11:09
Gerjanne:
amen to that sister!:) -
05 April 2010 - 13:58
Gea Pater:
Hoi Lieve Meiden,Zijn jullie weer een beetje uitgerust om aan bijna de laatste etappe te beginnen?Ik vind het nog steeds leuk om jullie belevenissen te lezen maar als ik hoor over die enge steegjes vind ik dat ook maar niks hoor,Dirk zou zeggen als het licht word laten ze je wel weer gaan.Maar ik denk dat jullie daar ook niet in je uppie gaan lopen toch? Ik wens jullie nog heel veel werklust toe en dan een goede voorbereiding op de uni succes toegewenstHartelijke Groeten Gea + Fam -
06 April 2010 - 07:40
Anne V.:
Hartstikke gaaf dat jullie zo hard aan het werk zijn, zeg! Fijn dat de afwisseling tussen het werken en de echte ontspanning zo'n goede uitwerking heeft. Jullie worden daarin echt gezegend en dat stralen jullie ook uit in al deze berichten. Wat een getuigenis!
Heel erg veel succes op de universiteit, spannend zeg! En hopelijk hebben jullie fijne Paasdagen gehad, prachtig zoals dat ook naar elkaar wordt uitgesproken. Daar kunnen we hier nog heel veel van leren...
Groetjes van Anne. -
06 April 2010 - 11:55
Marion:
haha! ik denk dat jullie kilo's aankomen als je niet tafeltennist!! al die cakejes ed!
nog even genieten hoor!! -
06 April 2010 - 12:04
Corine:
Hey meiden,
Wat een fantastisch verhaal weer! Wat geweldig dat jullie zo mogen en kunnen getuigen van onze Grote Verlosser!!! Amen!!
Succes met alle voorbereidingen voor jullie presentatie! Echt super dat jullie daarvoor uitgenodigd zijn! Toppie!
Groetjes!
Corine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
