Zo de knetters!

Woensdagochtend om 9.15 uur is Marian bij ons om Wim en mij op te halen om kinderen in de Roma-wijk op te halen. Dit is de zigeunerwijk in Codlea. Het is een flinke wandeling van ongeveer 20 a 25 minuten, en Marian heeft de vaart er aardig in, maar we kunnen haar goed bijhouden (makkie).Een taxi komt de kinderen op een afgesproken punt ophalen om naar school te gaan, er is een kind die al een aantal keren niet is gekomen en Marian gaat dit meisje vragen om toch weer naar school te komen; helaas…ze mag niet van haar moeder omdat ze nog weg moeten. Ik meen in de ogen van dit meisje te lezen dat ze eigenlijk wel heel graag met Marian was meegegaan naar school. Er stonden ook Romakleuters op een taxi te wachten; zij gingen voor het eerst kijken op de “basisschool”. Het was hartverwarmend om te zien hoe ze op Marian afrenden en haar naam enthousiast riepen. Ze kregen allemaal een knuffel van Marian en ze wenste hen succes op school. Als je de Roma huisjes ziet dan is dat wel heel triest, echt heel kleine “krotjes” waar vaak een groot aantal mensen uit een gezin in huist; nu was de weg redelijk opgedroogd maar als het slecht weer is dan is het een grote modderpoel en dan de “krotjes” van huisjes erbij, dat moet toch zo troosteloos en uitzichtloos zijn. Zo zien de mensen er ook uit vind ik, een lege blik in hun ogen. We konden geen foto’s maken, Marian had ons gewaarschuwd geen waardevolle spullen mee te nemen naar de wijk en normaal moet je daar ook niet in je eentje naar toe gaan, maar omdat de mensen daar Marian kennen konden wij veilig met haar mee lopen. Marian waarschuwde me voor een paar ganzen die vervaarlijk naast me liepen te blazen, ook vertelde ze uit te kijken voor de honden die nogal vals kunnen zijn….lees bijten! Maar ook dat leverde geen probleem op. Zelfs Wim deed geen moeite om een hond te lokken…..jaja…zelfs Wim was onder de indruk van de waarschuwing (ja toch, Wim?). Toen we terug kwamen hebben we buiten koffie gedronken en zijn daarna met M en K naar de instelling gegaan. Deze instelling heet Rafael en M en K bezoeken deze instelling met enige regelmaat om info te verkrijgen voor hun afstudeeropdracht. Deze info verwerken zij dan thuis op de computer. Het was leuk om te zien in wiens opdracht zij dus werken; we werden hartelijk welkom geheten door de begeleidsters en de directrice. Het gebouw en de verblijfsruimte ziet er fris en gezellig uit en er is voldoende ruimte om activiteiten te ondernemen met de cliënten. De instelling is geaccrediteerd en voldoet aan de vereiste kwaliteitsnormen. Dus, wilt u meer weten en evt. willen steunen kijk gerust op de site van “Samen voor Codlea”. We spraken in Rafael de zus van Marian, Emma, die ons uitnodigde voor de koffie. Thuisgekomen klom Wim eerst op de ladder om een gat dicht te metselen in de muur van Marian, cement werd bij de buurman gehaald incl. ladder en de mussen hadden het nakijken, zij konden vanaf dat moment uitkijken naar een nieuw onderkomen en geen rotzooi meer bij Marian maken. Mocht u nog woonruimte te huur hebben….de mussen zijn u dankbaar! Daarna naar Emma gegaan en koffie gedronken, zij vertelde ons heel wat over het Roemeense leven en de cultuur/geschiedenis van Roemenie. Heel interessant. Daarna weer naar huis gewandeld en eten gekookt, dat moest op tijd want wij werden door M en K mee uit genomen ’s avonds. Om 19 uur vertrokken we op weg naar de bus. Dit busje rijdt ieder kwartier en bracht ons in dit geval naar Brasov naar het busstation. Van daar uit gingen we naar de Real, dit is een groot overdekt winkelcentrum en er zijn ook restaurantjes, bioscoop en een bowlingbaan en een heel grote supermarkt. Wij gingen met z’n 4-en bowlen en lekker een drankje drinken. Wim won op het nippertje met in zijn kielzog Marieke. Helaas eindigde ik als laatste. Maar….het was erg leuk…kosten 37 lei (= ongeveer 10 euro). Daarna terug met de bus naar Codlea, kosten 12 lei (= ongeveer 3 euro).
Leuk geregeld dochters! Donderdag rustig opgestart met koffie in de tuin, M en K zijn vandaag vrij, daarna zijn we naar Brasov gegaan met M en K. Met het busje en de stadsbus. Brasov is een prachtige stad, ik heb weinig verstand van architectuur maar het is echt prachtig om al die gebouwen te bekijken. Hier zou ik wel 2 dagen rond kunnen lopen. Dit deden we gelukkig niet, we zijn gaan zitten en hebben lekker, buiten op een terrasje, bij een Roemeens eethuisje, in Hollandse sferen echte frites met frikadellen gegeten. Wim en ik kunnen wel zonder frites maar Karin…………!
We hebben de Black Church bezocht, een mooie kerk met een rijke geschiedenis, en we hebben de grote berg in Barsov bedwongen van 900 meter hoog. Tsonge wat moet dat een klim geweest zijn zult u denken (900 meter hoog), nou, dat dachten wij ook, dus we hebben dit per gondel gedaan. Zoo mooi, we hebben van het mooie uitzicht genoten over de stad, over de stadsmuren en het oude centrum. Sta je boven op het panoramaplateau, staan er Nederlanders mee te genieten van het uitzicht, daar zit je dan weer niet echt op te wachten. Daarna weer per gondel naar beneden en gewinkeld. M en K hebben maar liefst 1,5 uur in 1 winkel geshopt, Wim zat geduldig buiten op zijn dochters te wachten (respect hoor mannetje), maar het winkelresultaat mocht er zijn. Hopelijk kunt u dat nog eens bewonderen. Daarna wat gegeten/gedronken en met de bus huiswaarts gegaan.
Edwin belde om 21 uur of ie langs kon komen, natuurlijk zeiden we, en het werd een heel gezellige avond die laat eindigde. Vrijdag begonnen we met uitslapen tot 8.30 uur, en daarna gingen K en Wim even boodschappen doen. De stroom viel uit en dit werd provisorisch weer gerepareerd door een andere handige klusjesman. Edwin had ons uitgenodigd om mee te gaan om een kloof te bezichtigen in een Nationaal Park in Zarnesti, dit is een toeristische trekpleister, vooral in de zomermaanden. Nu kwamen we niemand tegen hoewel het heerlijk weer was. We zijn daar naar toe gewandeld en het was adembenemend mooi. Helder water stroomde er door de beekjes, we konden er zelfs van drinken. De kloof wordt ook gebruikt door alpinisten om er te klimmen. Roemenen zijn hier razend goed in, evenals in bv motorcrossen. We hebben langs sneeuw gewandeld, een bevroren waterval, gepicknickt in een droog staande beek, berggeiten gezien en zo’n mooie natuur. Ondertussen door Edwin ook heel wat aan de weet gekomen over Roemenie. Daarna nam Edwin ons mee naar Magura, dit dorp was alleen te bereiken via een snel stijgende zandweg met een groot aantal haarspeldbochten waar wel wat stuurmanskunst voor nodig was, en waarbij het ook prettig was als je geen tegenligger tegenkwam want uitwijken kon eigenlijk niet. Echt….wederom….zo prachtig! Uitzicht over een gedeelte van Transylvanie, prachtige heuvels/bergen waarop de huizen gebouwd waren. Alsof je in een ansichtkaart terecht was gekomen die nog even extra mooi gemaakt was met allerlei foefjes. Nou, ik kan u vertellen….het was allemaal echt!! We zijn ook daar per voet gaan klimmen maar Wim en ik gaven het al snel op, echt zo steil en zo vermoeiend, en niet de juiste schoenen (dat laatste gebruik ik ff als smoes oké?). Edwin, M en K zijn nog bijna 3 kwartier doorgeklommen zodat zij echt op de top van de berg uitkwamen, bij de sneeuw, jullie zijn toppertjes dames! EDWIN BEDANKT voor deze prachtige dag! Edwin leverde ons weer thuis af en we zijn ’s avonds naar de pizzeria gegaan om te eten.
Nog laat dit verslag aan het schrijven want morgen hopen we weer richting Nederland te vertrekken, snif snif snif om wat we achter laten, maar yes yes yes om onze 3 boys thuis weer te zien. Mocht u in de buurt zijn van Codlea, ga gerust bij M en K op de koffie, dit vinden ze gezellig!

Wisten jullie dat:
-wanneer je op bezoek bent, de schaal met koekjes die op tafel staan gewoon opgegeten mogen worden?
-wij deze regel in Nederland ook in willen voeren (een regeltje meer of minder maakt niet uit, toch?
-je iets mee hoort te nemen ( bv drinken, koekjes ed) naar de mensen waar je onverwacht op bezoek gaat?
-wij deze regel niet over willen nemen
-de openbare weg soms opnieuw geasfalteerd wordt en daarna de weg weer opengebroken wordt voor het aanleggen van riolering?
-dit niet bijdraagt aan het hebben en houden van mooie wegen
-het ‘paard achter de wagen spannen’ hier wordt: de auto voor de wagen spannen. De houten kar wordt met touwen aan de auto vastgebonden en rijden maar..
-je voorzichtig moet zijn met scheermesjes?
-dit bij onjuist gebruik tot veel bloedverlies kan lijden?
-dat wij 2 verliefde kikkers hebben gezien?
-de gevolgen van hun liefde ook al zichtbaar was?
-wij 2 verliefde kikkers hebben gezien die niet meer van hun liefde kunnen genieten
-zij op gewelddadige wijze in elkaars armen aan hun einde zijn gekomen (overreden)
-M en K tussen twee boerderijen wonen?
-het echter lijkt alsof het allemaal rijtjeshuizen zijn?
-het dus boeren bedrijven zijn en er dus gewoon een hele veestapel achter het huis in de schuur staat?
-je dit bij warm weer wel kunt ruiken?
-deze dieren binnenkort dagelijks door een herder worden opgehaald en teruggebracht?
-er sowieso heel diepe tuinen achter de huizen liggen?
-dit heel bijzonder zou zijn in een stad in Nederland, maar hier kan het?
-M en K zelden zooooo lang in 1 winkel hebben geshopt?
-het maar afwachten is of hun vriendjes dit geduld op kunnen brengen, zoals Wim dat deed?
-metalen onderdelen soms onbedoeld tot grote hilariteit kunnen leiden?
-we jullie naar M en K doorverwijzen voor uitleg op dit onderdeel?
-M het snurken van Wim verward met het geluid van windkracht 8?
-er wel een heel leuke charmante ober was die indruk maakte op K?
-hij blij verrast was haar weer te zien?
-hij volgens ons ietssie te oud was voor haar?
-we geen beren meer hebben gesignaleerd dus nu dit blog gaan beëindigen?
-we morgen naar Nederland vertrekken?
-wij M en K heel hartelijk bedanken voor hun gezelligheid, gastvrijheid en de gesprekken?
-wij deze meiden gaan missen, maar uitkijken naar 29 april?
-wij erop rekenen dat u er ook naar uitkijkt?


Met vriendelijke groet,
Ria van den Brink