Onze belevenissen in Brasov:P

Hoi allemaal,

Vandaag hadden we een vrij dagje, en hoe ga je die anders invullen dan lekker te shoppen in een grote stad?
Juist, wij zijn dus 'wezen shoppen' in Brasov:)

Vanochtend eerst lekker uitgeslapen, ontbeten/brunchen en daarna eerst nog langs onze buurvrouw Marian om te vragen hoe we nu precies in Brasov konden komen.
Na een goede uitleg gingen wij op weg. We stapten in het goede busje en we stapten op de juiste plek uit. Wat op viel was dat de mensen hier pas als ze uitstappen betalen. We stonden al klaar met de portemenee toen we instapten maar dat was dus niet nodig.
Daarna stapten we in lijn 5 op weg naar het centrum van Brasov.We kwamen er achter dat we onze ticket af hadden moeten stempelen op het moment dat we gingen zitten, maar omdat we niemand dat zagen doen hadden we dat niet gedaan. (hier moesten we ineens wel van te voren 'betalen', verwarrend allemaal;) ). Uiteindelijk stapten we uit zonder moeilijkheden en daar stonden we dan; in Brasov.
Eerst hebben we wat rondgewandeld, er stond een koude wind, dus voor het eerst ervoeren we iets van de kou van roemenie, maar het was nog goed te doen.

Het toffe aan Brasov is dat er bergen om heen liggen en wat nog toffer is: op één van de bergen staan grote letters met Brasov (we waanden ons al helemaal in Hollywood:) ).

Zoals gezegd liepen we wat rond, en tot onze verbazing zagen we een hollands caffeetje met hollandse friet en hollandse frikandel speciaal. Wat konden wij als echte hollandse kaaskoppen anders doen dan daar een patatje te eten? Dus na een uurtje gewinkeld te hebben, hebben wij onze magen met echte hollandse friet een echte hollandse frikandel speciaal met echte hollandse mayonaise gevuld. Het bleek dat de man van degene die achter de bar stond een hollander was. Ze vertelde dat er vooral in de zomer veel hollanders over de vloer kwamen.
Ook stonden daar de bekende stroopwafels. Wij allebei onze koffers volgestopt met stroopwafels, kom je in Brasov kan je ze daar gewoon kopen en nog goedkoper ook!
Maar ach het is toch wel toffer om echte hollandse stroopwafels weg te geven, dan stroopwafels die we in roemenie hebben gekocht.

Na ons patatje besloten we terug te gaan, we wilden namelijk in Codlea nog even naar de Penny (een wat grotere supermarkt dan waar we normaal naar toe gaan), want we verwachten dat ze daar wat meer hadden (pizza o.a.).
Bij de bushalte aangekomen waar we uitgestapt waren (nou ja bushalte, we konden nergens een bord ontdekken, maar er stonden heel veel mensen), wisten we niet waar we moesten zijn om weer terug te gaan.
Als echte hollanders bedachten we dat we vast aan de overkant moesten staan, dus wij stappen naar de overkant. Maar hier konden we nergens een bord vinden en ook geen groep mensen die stond te wachten.
Op dat moment stapten een dochter en moeder uit de auto. Karin stapte er op af en vroeg of ze engels konden. En ja hoor de vrouw (dochter) sprak goed engels. Dus we vroegen of ze wisten hoe we terug konden komen naar Codlea. Ze wisten het niet zo goed, maar als we 5 minuten hadden dan gingen ze het even vragen.
Na een paar minuten kwamen ze weer naar buiten.
Ze vertelden dat ze samen ergens koffie gingen drinken en dat ze ons wel mee wilden nemen in de auto en ze ons bij een dichtbijzijnde busstation zouden brengen. Wij stemden daar in toe en waren zeer dankbaar. We dachten dat een vrouw van 30 plus een moeder van 50/60 ons vast niet wat kwaads aan zouden doen:)Bovendien was de auto een behoorlijk dure (voor zover wij dat kunnen beoordelen:) ) en zagen ze er ook vrij rijk uit, dus de kans dat ze ons zouden ontvoeren voor het geld was ook niet groot:P.
Halverwege de rit bedachten ze dat ze ons wel naar Codlea wilden brengen, want daar kenden ze een goed restaurantje. Oke:)
De vrouw (Izabelle) vertelde dat het die dag een bepaalde heiligendag was in de orthodoxe kerk en dat het op die dag de gewoonte was dat men iets goed deed voor een medemens en wij waren dus soort het slachtoffer geworden:) We vertelden dat het in NL niet zo vaak meer voorkwam dat wild vreemden je zomaar meenamen. Izabelle vertelde dat dat in Roemenie ook niet zo gewoon was, dat ze mensen waren met hun ogen wijdopen maar tegelijkertijd ook met hun hart wijd open. Dat lijkt een zeer goede typering tot nu toe!
Uiteindelijk werden we voor de penny afgezet, met een mailadres en een hele ervaring rijker!

Vanavond hebben we geskypt met onze geliefden:) Wat een uitvinding is dat internet!

Een hartelijke groet weer!